Grand Canyon by land

Great Canyon by land…

Czekaliśmy może z dwadzieścia minut, a po tym czasie znowu siedzieliśmy w śmigłowcu. Przyleciał po nas inny pilot i wracał z nami też inną drogą, a widoki zdawały się być jeszcze bardziej interesujące. Zrobił kilka popisowych przechyleń, co dodatkowo podniosło poziom adrenaliny. Po wylądowaniu w bazie, udaliśmy się do poczekalni, gdzie miał nas odebrać turystyczny autobus. Zostało nam jeszcze zobaczenie i sfotografowanie kanionu z ziemi.
W miarę jak czekaliśmy, przybywało oczekujących turystów, gdy wreszcie podjechał, uzbierało się ponad połowę autobusu. To najtańsza oferta wycieczki i cieszy się największą popularnością. Zanim pojechaliśmy, kilkakrotnie sprawdzono nam bilety. Najpierw przy wejściu na teren poczekalni, potem przy drzwiach autobusu, a na koniec po przejechaniu stu metrów autokar jest zatrzymany i wchodzi pan z napisem „SECURITY” i jeszcze raz sprawdza nam bilety. (czyżby kierowcy "kręcili" lewe przejazduy?). Opuszczamy parking. Znowu przemierzamy trasę wzdłuż kanionu, tylko tym razem lądem.

Zatrzymujemy się przy „Eagle Point”. To piękny punkt widokowy, gdzie został zbudowany komercyjny taras widokowy o nazwie „Skywalk”. Jest to rodzaj tarasu w kształcie podkowy ze szklaną podłogą i barierkami. To wysunięcie nad przepaść i szklana podłoga, potęgują wrażenia. Żeby zobaczyć z niego kanion trzeba dodatkowo zapłacić 32 dolary. Nie za wielu gości się na to decyduje, duża większość korzysta z naturalnych tarasów kanionu, gdzie widoki nie mniej zapierają dech.
Jedno tylko jest szokujące. Nie ma tu nigdzie żadnych barierek ani zabezpieczeń, ludzie łażą po kamlotach niemal na sam brzeg urwiska. Wysokość jest olbrzymia i trudno ją do czegokolwiek porównać w Europie. Jednak, chyba wypadkowość jest nie za wielka, bo inaczej jakieś zabezpieczenia by już były…
W następnym punkcie widokowym również niesamowite widoki. Gdy wracamy autokarem w stronę parkingu, gdzie stoi nasze auto, czujemy się już zmęczeni…

Zdjęcia niebawem

Zdjęcia (20)

Komentarze (1)